Nach Deutschland

Ετέλιωσε το τρίμηνο. Είπα να μεν πάω Κύπρο και να κάτσω λίο δαμέ που κάμνει ησυχία τις διακοπές για λία τετ-α-τετ με την δουλειά μου. Αρκέψεν και η αντίστροφη μέτρηση για το διδακτορικό, τουλάχιστον όσον αφορά τον χρόνο και τα λεφτά της υποτροφίας που δεν μπορούν να μου καλύψουν άλλον ολόκληρο χρόνο. 

Εδούλεψα λίο να κάμω οικονομίες. Υπολόγισα'τα λίο, 13 τουτόριαλς: επήραν μου από 7-10 ώρες το καθένα (αλλά ας βάλουμε 7). 13 Χ 7 έχουμε 91 ώρες. Αν επληρώνουμουν 6 λίρες την ώρα που είναι ποσό ελάχιστο πάνω που τον κατώτατο μισθό, έχω να παίρνω 546 λίρες. Τώρα να δούμε.

Έννεν τζιαι άσχημα αλλά δεν είναι και οικονομία, αν σκεφτείς ότι τόσο είναι το ενοίκιο και οι λοαρκασμοί για ένα μήνα. Κι επειδή είδα ότι δεν θα με πάρει ένα χρόνο τούτο το εισόδημα είπα να πάω διακοπές. Έτσι φεύγω για Γερμανία μεθαύριο. Ανυπομονώ. 

Η Γερμανία είναι θκυο αππιθκιές τόπος τελικά - και δει το Αμβούργο που είναι ο προορισμός μου. Μόνο οι Βρυξέλλες και το Παρίσι είναι πιο προσβάσιμες επειδή το γιούροσταρ είναι ένα θαύμα. Για κάποιο λόγο σε όσους Γερμανούς λαλώ ότι θα πάω Αμβούργο ούλλοι ενθουσιάζονται και λαλούν μου τα καλλίτερα. Ούλλοι εκτός που τζείνη την κυρία που γνώρισα σε ένα πάρτυ το Σάββατο που ήταν που την ανατολική Γερμανία. Επρόσεξα πως οι ανατολικογερμανοί κάμνουν τούτον τον διαχωρισμό πιο συχνά που τους δυτικογερμανούς. Ήμουν λίο ενήμερη ότι ο διαχωρισμός ακόμα υπάρχει αλλά επειδή ο παραπάνω κόσμος που γνωρίζω εν που την δυτική Γερμανία, εν έτυχε να το συζητήσω μαζί τους πολλά. Εν το συναφέρνουν τζιαι οι ίδιοι...

Πάντως ανατολική ή δυτική Γερμανία ευτυχώς τα Χριστούγεννα κάμνουν lebkuchen που δαμέ λαλούν τα τζίντζερ κούκις αν και δεν έχουν τζίντζερ μέσα. Τα lebkuchen αρέσκουν μου πολλά τζιαι είμαι χαρούμενη που δεν εγνωρίσαν σύνορα γιατί ετοίμασεν'τα τζιαι η ανατολικογερμανίδα στο πάρτυ που έλεα πριν τζιαι έφαα. Νομίζω είναι τα δεύτερα πιο ωραία Χριστουγεννιάτικα εδέσματα μετά που τζείνα τα  μπισκοτούθκια με τις κάμποσες τις στρώσεις που κάμνουν στην Τσεχία και που δεν ξέρω το όνομα τους. Αυτά πραγματικά είναι απίστευτα. 

Πίσω στην Γερμανία λοιπόν, μετά που θκυο χρόνια, μετά που τζείνο το πανέμορφο ταξίδι στο ιστορικό Βερολίνο. Γερμανία. Μια χώρα που ακόμα δεν αποφάσισα αν μου αρέσκει, ίσως γιατί επήα σε πολλά διαφορετικά κομμάθκια της, ίσως γιατί όταν ήμουν 13 και επήα για πρώτη φορά Γερμανία έδωσεν μου η φίλη μου που ήταν πασ'τα 17 της να θκιαβάσω το βιβλίο, Κριστιάνε Χ. 13, πόρνη και τοξικομανής που εδιαδραματίζετουν στην Γερμανία και δεν εμπορούσα με να κλείσω μάτι τις νύχτες με να να σταματήσω να θκιαβάζω το βιβλίο...Ε και έφταιξεν η χώρα γιατί εσχημάτισα εγώ ο ρόκολος συνειρμούς μεσ'το νου μου που έρκουνταν (όπως αρέσκει των συνειρμών) τις νύχτες. Μετά έπρεπε να ξαναπάω Γερμανία 4-5 φορές και επέρασεν μου η φοβία λίο σε σημείο που ήθελα να σπουδάσω τζιαμαί. Τούτον το τελευταίον έμεινε ανεκπλήρωτη επιθυμία και από τότε απλά επισκέπτομαι την Γερμανία με διάφορες ιδιότητες αλλά τελευταίως μόνο σαν τουριστάς, ιδιότητα που ξεκινώ να συμπαθώ.