Monday 4 March 2013

Ρε Αγγλία, σαν να σε αδίκησα λίο

Άλλαξεν η μυρωθκιά του αέρα. Σαν να μου μύρισε χώμα που εβρέχτηκε για λίο, ίσως που την ομίχλη της νύχτας τζιαι μετά έδωσεν του ο ακόμα αδύναμος ήλιος της μέρας. Μπορεί να'ν τζιαι η μυρωθκιά που τα πρώτα λουλουδούθκια που εξεπροβάλαν που κάτω που τα γυμνά ΄κομα δέντρα. Μπορεί να΄ν η μυρωθκιά που το χώμα που αρκέψαν να το ανασκαλίζουν για να φυτέψουν ότι μπορεί να γιωρκήσει δαμέ. Μπορεί να΄ν τα ριφούθκια που μυρίζουν έτσι τωρά που γεννούνται. Μπορεί να΄ν τούτα ούλλα μαζί συνδυασμένα. Μπορεί τζιαι να'ν δική μου ψευδαίσθηση ότι εμυρίστηκα τον αέρα της άνοιξης. Εξάλλου, με το που μπήκα του χωρκού εμύρισα τον γνωστόν αέρα του χειμώνα, τον καπνό που τα τζάκια. Ακόμα εννεν άνοιξη δηλαδή, αλλά σαν να που άρκεψε να μπαίνει.

Εν για την Αγγλία που θελα να γράψω σήμερα, την χώρα που με φιλοξένησε τα τελευταία 4 χρόνια. Ήρτα ξένη, τζιαι εσυμπεριφέρτηκα σαν ξένη αφού σαν φοιτήτρια εν τζιαι ανάγκαζε με κανένας να ενσωματωθώ με κανένα σύνολο εκτός που την διεθνή κοινότητα των μεταπτυχιακών φοιτητών. Εν ένιωσα καν την περιέργεια να μάθω πολλά παραπάνω για τους Εγγλέζους τζιαι αρκέστηκα να αναπαράγω τα δικά μου τα στερεότυπα για τζείνους. Στερεότυπα για τους αθρώπους, για τη χώρα, για τον τρόπο ζωής, ακόμα τζιαι για τον τζιαιρό. Στερεότυπα που ούλλοι αναμασούμε. Θυμούμαι για παράδειγμα την πρώην συγκάτοικο μου να παραπονιέται σε κάποιον για τον τζιαιρό, ότι βρέσιει ούλλη μέρα, μια περίοδο που στην νότια Αγγλία εκτύπησε καμπανάκι για έλλειψη νερού που την ανομβρία.

Έτυχεν όμως φέτος να ταξιδέψω παραπάνω την χώρα, με το ποδήλατο, με το τρένο, με το λεοφωρείο. Έτυχεν να γνωρίσω παραπάνω Εγγλέζους. Εβρέθηκα επίσης να αφήνω πίσω την διεθνή πανεπιστημιακή κοινότητα, τζιαι να μετακομίζω σε ένα συντηρητικό εγγλέζικο χωρκούι με σημαίες της Βρετανίας στες αυλάες τζιαι παραδοσιακές πάμπς που εννεν αλυσίδες (για αλλαγή). Η συγκάτοικος μου εν Εγγλέζα. Η κομμώτρια μου εν Εγγλέζα (μιαν φοράν επήα δηλαδή ΄νταξει). Έτυχεν τωρά πρόσφατα να μείνω τζιαι σε θκυο σπίθκια εγγλέζων πάνω στο βορρά της Αγγλίας. Είχα την τύχη να κάμω τζιαι μάθημα σε ακρωατήριο που αποτελείτο κυρίως που Εγγλέζους. Παίζω αθλήματα με εγγλέζους. Πάω στο φάρμερς μάρκετ κάθε φτομάδα τζιαι εξυπηρετούμαι που Εγγλέζους. Έτυχε να εργοδοτούμαι που Εγγλέζους. 

Βασικά έπαψα να είμαι η ξένη φοιτήτρια που εν έσιει καμιάν επαφή με τους τόπακαες (εγγλέζους τζιαι μη). Τζιαι τωρά, μόλις τωρά που άρκεψα να λαλώ έναν αργό προκαταρτικό αντίο στην Αγγλία, εσυνηδειτοποίησα πόσον άφηκα τον εαυτό μου να αρκεστεί στα στερεότυπα που είχα για την χώρα τζιαι τους ανθρώπους, αντί να κάμω τζείνο το πράμα που πάντα μου άρεσκε να κάμνω όταν επήαιννα σε άλλη χώρα - να ανοίξω δηλαδή τα αυτιά μου τζιαι τα μάθκια μου τζιαι να αφαιθώ να μάθω. 

Επίσης νομίζω πως οι ίδιοι οι εγγλέζοι πολλές φορές αδικούν την χώρα τους, τζιαι τους εαυτούς τους γιατί μέσα που τον αυτοσαρκασμό τους υιοθετούν τα στερεότυπα που τους εκολλήσαν. Τζιαι ως συνήθως γίνεται, άμαν φτάσεις τζιαι εσωτερικεύσεις τούτα τα πράματα, αναλαμβάνει που τζιαμαί ή αυτοεκπληρούμενη προφητεία...

Έτσι, τωρά που εφτάσαν τζιαι ανοίξαν λίο τα 'φτια μου, τζιαι τα μάθκια μου, τζιαι τα ρουθούνια μου, εκατάλαβα πόσον αδίκησα την χώρα τζιαι τους αθρώπους της όι γιατί τους έκρινα αρνητικά, αλλά γιατί ποτέ εν εμπήκα στον κόπο να ψάξω αν όσα ήξερα για τζείνους ήταν αληθή.  Έτσι τωρά, μόλις τωρά που φκήκα που την βόλη, τζιαι τον λήθαργο, ένιωσα την αλλαγή στην μυρωθκιά του αέρα, αλλαγή που δεν ένιωσα ποττέ πιο πριν. Έτσι, τους τελευταίους μήνες θωρώ πιο συχνά τον ουρανό τζιαι ούλλα τζείνα τα αστέρκα που φαίνουνται να εν κολλημένα πάνω του άμαν ο αέρας φυσήσει τα σύννεφα να παν πιο τζει - εγώ που ενόμιζα ότι ο ουρανός της Αγγλίας απλά εννεν έναστρος. Έτσι τωρά επρόσεξα πόσο σκληρός εν ο βορράς της Αγγλίας, ο πρώην βιομηχανικός βορράς, ο λοφώδης, ο για πολλούς άνοστος, τζιαι ο όμως τόσον ενδιαφέρον βορράς της Αγγλίας. 

Μόλις τωρά επρόσεξα τούτη την εσωτερική πάλη που νιώθουν μέσα τους για παράδειγμαν οι παραδοσιακά εργατικοί, που τωρά βαστούνται, τζιαι που μπαίνουν στο δίλημμα αν θα στείλουν τα μωρά τους σε ιδιωτικό ή δημόσιο, τζιαι όταν επιλέξουν το πρώτο προσπαθούν με κάθε τρόπο να αντισταθμίσουν την πράξη τους. Μυρίζεσαι την ενοχή. Τωρά επρόσεξα τζιαι τους συντηρητικούς που εν νιώθουν την ίδιαν ενοχή αλλά που μερικά κοινωνικά θέματα που φαντάζουμαι αποτελούσαν πάντα κοκκινες γραμμές τους (έκτρωση, γάμοι ομοφυλοφίλων κοκ) αρκέψαν τωρά να γίνουνται αντικείμενο συζήτησης στις τάξεις τους. 

Μόλις το καλοτζιαίρι στους ολυμπιακούς ένιωσα την αγωνία που είσιεν ακόμα τζιαι ο εγγλέζος που αντιτίθετουν στο όλο πνεύμα των αγώνων, για το πως η χώρα του εφαίνετουν μέσα που τους αγώνες. Θυμούμαι που είπα στην καθαρίστρια του τμήματος για το ένα που τα νέα μετάλλια της Βρετανίας στους αγώνες τζιαι εκοίταξεν με με έναν ύφος σχεδόν ανακούφισης τζιαι είπεν μου 'μα πάμεν τα καλά, α? ως συνήθως εν είμαστεν πολλά καλοί'. Τζιαι έμεινα τζιαι εγώ να απορώ γιατί ενόμιζα μόνον οι κυπραίοι νιώθουμεν έτσι..

Ακόμα τζιαι τούτο το drinking culture το μαυρογέρημο, το πάω έξω με σκοπό να γίνω γάρος πριν περάσουν 5 λεπτά, που με τίποτε δεν εμπορούσα να το συνηθίσω, εψες τη νύχτα έγυρα πίσω στην καρέκλα μου τζιαι έμεινα να το παρατηρώ με αρκετόν ενδιαφέρον. Μιλούμεν άλλη φορά όμως για την εψεσινή τη νύχτα. Ήρτεν η ώρα να πάω να τζοιμηθώ.