Με τον ένα πόδι στον έξω κόσμο

Που επήαν οι τελευταίοι θκυο μήνες - απορώ. 

Έγραψα ένα ποστ πριν να ξεκινήσω με τα πολλά πολλά - μισοφοητσιασμένη που την μιαν αλλά τζιαι μισοαποφασισμένη που την άλλη να ξεπεράσω τον πρώτο πανικό. Επέρασεν ο φόος για να'μαι ειλικρινής. Όπως περνούν ούλλα, έτσι επέρασε τζιαι ο φόος.

Είμαι στην μέση των διαλέξεων τζιαι των τουτόριαλς - Έσιει κάμποση δουλειάν ακόμα, αλλά η εμπειρία βοηθά τζιαι έτσι η προετοιμασία άρκεψε να μου πιάννει λιότερο χρόνο. ΟΙ διαλέξεις μπροστά στα 150 πλάσματα ήταν εμπειρία που μόνες τους. Που πολλές απόψεις lecturing is like performing. Πραγματικά αποδίδεις ένα ρόλο. Εν ξέρω ακριβώς τι εν ο ρόλος- εξαρτάται τζιαι πόσο καραγκιόζης εννα το δεις. 

Εν λίο παράξενο επίσης γιατί γνωρίζεις έναν νέον εαυτό σου. Τον ευατό σου που στέκεται μπροστά που 150 πλάσματα που σου διούν το λόγο άμαν πεις ' ας ξεκινήσουμε'.  Παράξενη δύναμη τζιαι τούτη. Σκέφτου, αλήθκεια να έσιεις 150 πλάσματα που κάθουνται τζιαμαί για να ακούσουν τι έσιεις να τους πεις. Όι πως ούλλοι ακούουν, αλλά δυνητικά θα μπορούσαν. Ειλικρινά άμαν άρθρωσα τις πρώτες μου προτάσεις, εδιερωτήθηκα πολλά στιγμιαία, αν πράγματι ήμουν εγώ τούτη που άκουα. Μετά που την στιγμιαία υπαρξιακή κρίση εμπήκα σε μια δίωρη νιρβάνα που εδιακόπηκε μονο για ένα 5λεπτο διάλειμμα το οποίο επέρασα να περπατώ πάνω κάτω γιατί δεν ήξερα τι να κάμω.

Α έσιεις τζιαι που την άλλη τζιαι κάποια άλλα πλάσματα, την πλειοψηφία των οποίων ενι ξέρεις τζιαι ούτε εννα μάθεις γιατί επεθάναν, των οποίων τις ιδέες, θεωρίες, υποθέσεις, ευρήματα, παρουσιάζεις τζιαι συζητάς.Κάποιους που τζείνους εξιτίμασες τους σαν προπτυχιακή φοιτήτρια ψυχολογίας τζιαι τωρά παρακαλάς τους να μεν σε εκδικηθούν. Τούτον αφορά τον κύριο Πιαζιέ παραπάνω, αλλά εν που άλλο μάθημα που φκαίνει ο τύπος, ευτυχώς.

Το διδακτορικό έκοψε κάπως πίσω αλλά όι παρα πολλά. Ίσως τζιαι να καταφέρω να παραδώσω Ιούνη τελικά. Ίσως. Ώσπου περνά ο τζιαιρός τόσο πολλυνίσκουν οι σκέψεις για το μέλλον. Άμαν τελειώσει το τρίμηνο λαλώ να κάτσω να δω λίο για δουλειές όπως τζιαι να αποφασίσω τι θα ψηφίσω στις προεδρικές αν τύχει τζιαι μπω σε δίλημμα τον δεύτερο γυρό. Επίσης πρέπει να αποφασίσω πότε θα παντρευτώ τζιαι πως θα καταφέρω να συντηρήσω μιαν οικογένεια όταν την κάμω...Αλλά πόσα να σκεφτεί ένας άθρωπος όπως εμένα που δεν κάμνω τζιαι μάλτι τάσκιγκ, μάλτι θίνκινγκ τζιαι καλά...

Τέλοσπαντων, το σημαντικό για την ώρα εν πως εσταμάτησα να φοούμαι όπως το πεζούνι. Έσιει λόγο που σκέφτηκα το πεζούνι τωρά, αλλά εννα μου πάρει πολλήν ώρα να τον εξηγήσω. Τζιαι άμαν φύει ο φόος (συνεχίζω) σκέφτεσαι τζιαι το μέλλον χωρίς τες γνωστές αγκυλώσεις που κάποιοι αποκαλούν όρια. Τέλοσπαντων να μεν πως τζιαι πολλά - έχω τζιαι σκαμπανεβάσματα η γέρημη. Αλλά για την ώρα όλα καλά στο δυτικό μέτωπο.