Όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά

Τζιαμαί που την μια μέρα ερωτούσα τους ελλαδίτες γνωστούς για το πως πάει η κατάσταση και μου έλεγαν 'χάλια', την άλλη μαθαίνω από γνωστό για το περιστατικό στο Ζύγι. 

Ώσπου να θκιαβάσω τα γεγονότα είδα ότι όλα εκτυλίσσονταν πολύ γρήγορα. Ο κόσμος αντιδρά, πολύ αναμενόμενα, με συναισθήματα που κυμαίνονται ως προς την έντασή τους και ως προς το πως εκφράζονται. Οι γνωστοί ήβραν την ευκαιρία της ζωής τους να πουν τζείνα που ήθελαν να πουν τζιαι να νιώθουν το δίκαιο με το μέρους τους. Δεν έχω ακούσει από τις οικογένειες των ανθρώπων που εχάθηκαν, αλλά υποθέτω πως εν πόνος που εν  μπορεί να εκφραστεί με λόγια. Εν παράξενο όταν η μάζα που ξεσηκώνεται εν τόσο πολυσχιδής. Ανθρώποι με το ίδιο αίτημα ένα περίπου αλλά πολλά διαφορετικές προσεγγίσεις τζιαι κίνητρα.

 Άκουσα το διάγγελμα του προέδρου - ήταν αμυντικό. Μεσ' τα σχόλια ήταν ότι δεν υπήρχε εκ μέρους του προέδρου απολογία. Εν αλήθκεια εν υπήρχε. Ο ίδιος είπε πως την θεώρησε δεδομένη. Εν δύσκολη πολλά η θέση του. Απορώ πόση επιρροή έχει ένας αριστερός πρόεδρος μεσ' την εθνική φρουρά. Δεν τον απαλλάσσω που καμιάν ευθύνη με τούτο που λαλώ, απλά πραγματικά δεν ξέρω τι συνθήκες επικρατούν τζιαμαί.

Άκουσα και για την άλλη εκδοχή, ότι η έκρηξη στα φορτία ήταν προβοκατόρικη ενέργεια. Δυσκολεύκουμαι να το πιστέψω. Αν ειν' αλήθκεια, δεν ξέρω τι που τα θκυο εν χειρότερο: η ανικανότητα αποτελεσματικής αντιμετώπισης προβλημάτων (που κάποιοι την λεν και ανευθυνότητα) ή μια θεληματικά κακή πράξη που στέλνει την Κύπρο σε δεκαετίες 60 και 70. Υποθέτω ότι εν μέρει τα θκυο εν αλληλένδετα. Η Κύπρος της δεκαετίας του 60 και του 70 δεν εγιατρεύτηκε ποττέ και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε.

Εν αλήθκεια δύσκολη η κατάσταση. Εμένα εκάμεν' με πραγματικά να σκεφτώ ότι εν ώρα να κάτσουμε και να σκεφτούμε πολλά καλά για: α) τον εαυτό μας (εγώ σαν άνθρωπος τι κάμνω; - είμαι υπεύθυνος; μπορούν οι άλλοι να με εμπιστεύκουνται; έχω τις τάσεις να είμαι ένας που τζείνουs που λαλούν 'αφησ' το ως παρακάτω;) β) τα πιστεύω μας (αν δεν υποστηρίζω τούντο σύστημα, τι υποστηρίζω;) και γ) τις πράξεις μας (αν δεν μ'αρέσκουν τα κακώς έχοντα, τι κάμνω για τζείνα...). Πολλές φορές καποιοι αποθαρρύνονται που το ' πράξουν' γιατί το σύστημα εν αβοήθητο τζιαι διεφθαρμένο τζιαι δεν αλλάσσει. Αλλά εγώ νομίζω ότι εν πολλές φορές που έχουμε την ευκαιρία να έρθουμε αντιμέτωποι με τούντην νοσηρότητα τζιαι απορώ πόσοι που μας σε καθαρά τωρά προσωπικό επίεπδο έχουν τα κότσια να πουν όχι εγώ δεν θα πάρω αλλά σου προτείνω αυτό.

Εν πολλά καλό που ζητούμε να αλλάξει η Κύπρος. Αλλά εκτός που την πάνω προς τα κάτω αλλαγή που ζητούμε εν καλό νομίζω να μεν ξεχνούμε ότι πολλές φορές η αλλαγή μπορεί να επέλθει και ανίστροφα.