Το σημερινό ποστ είναι αφιερωμένο στα μαυρούθκια και τις μαυρούδες της Κύπρου που σου καθαρίζουν το σπίτι, που σου πλένουν τα πιάτα, που σου βάζουν πλυντήριο, που απλώνουν και καλοσιδερώνουν τα ρούχα σου. Που βγάζουν το σκύλλο σου περίπατο όταν εσύ δεν έχεις όρεξη, που σε ταϊζουν μαγειρεύοντας τα πιάτα όπως εσύ, μεγάλο αφεντικό, θέλεις. Στις μαυρούδες και τα μαυρούθκια που σου προσέχουν το γέρο ή την γριά σου. Που τους τρέχουν από πίσω μέρα και νύχτα, που τους καθαρίζουν που τα πισσιά τζιαι τα κακά τους, που τους υποστηρίζουν να περπατήσουν, που τους σηκώνουν άμα πέφτουν και ας είναι και βαριοί. Που κάθουνται στο θάλαμο του νοσοκομείου όταν εσύ τους έχεις ανάγκη και που βλέπουν όσα εσύ δεν θες ή δεν έχεις το κουράγιο να δεις. Στις μαυρούδες και τους μαύρους που παρ' όλ΄αυτά κλαιν μαζί σου άμαν κλαις και που λυπούνται στη λύπη σου.
Στα μαυρούθκια και στες μαυρούδες της Κύπρου που τους θωρούμε την Κυριακή στο πάρκο τζιαι λαλούμε ' δες πως έγινεν έτσι η Κύπρος'. Στα μαυρούθκια και στις μαυρούες της Κύπρου που τους λαλούμε μαύρους τζιαι μαύρες. Των οποίων δεν ξεχωρίζουμε τις ράτσες, τα ονόματα, τες φάτσες τους. Οι οποίοι για μας είναι δεδομένοι. Αφιερωμένο στους μαύρους και τις μαύρες που μας ανέχονται. Με την ευχή, όταν αυτοί κάποτε γίνουν οι λευκοί, όταν κάποτε γίνουν τα αφεντικά, οι δεσποτάδες, να θυμούνται τες μέρες τους στην Κύπρο για να γίνουν τζίνοι καλλίτεροι. Για να μάθουν το μάθημα που οι Κυπραίοι δεν έμαθαν ποτέ: πως δηλαδή στο τέλος τέλος της ημέρας είμαστε ούλλοι ίσοι.
4 weeks ago
ααααχ πε τα ρε Κάτω ύδατα. είμαστε τόσο αδιανόητα ξεφτίλες.... έπρεπε να πεις τζαι για τζείνα τα μαυρούθκια που ανέχουνται τες ξιτιμασιές των εργοδοτών τους, το ξύλο καμιά φορά, τες ιδιοτροπίες των γέρων, τες κατηγορίες όποτε συμβεί κάτι, την εκμετάλλευση (αφού είσαι δαμέ να φροντίζεις τον γέρο, πέρνα τζαι που τα 15 σπίθκια της οικογένειας να καθαρίσεις τζαι που τη γειτόνισσα, συμπεριλαμβανόμενα στο μισθό σου βέβαια). Τζαι κυρίως τζείνα τα μαυρούθκια που λαμβάνουν κάθε μέρα το πιο υποτιμητικό μας βλέμμα.
ReplyDeleteΕμάς τους γαλαζοαίματους.... αντροπή
Έχεις δίκαιο με όσα λες, πήραν τα μυαλά μας αέρα εμάς των Κυπραίων με τα λεφτά μας...
ReplyDeleteΝομίζω ομως ότι κανένας δεν πρόκειται να μάθει το μάθημα που λες, ίσως ο άνθρωπος είναι από τη φύση του εκμεταλλευτής, οι ιστορίες ρατσισμού επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά...
Ρυκινούλα, έχεις δίκαιο πως εκτός που ούλλην την υποτίμηση είναι και οι άθλιες συνθήκες εργασίας (όλα τα μη αναγραφόμενα καθήκοντα που έγιναν άγραφος όμως νόμος)..
ReplyDeleteσκουλουκούιν, έχω μια φίλη που κάμνει έρευνα πάνω στα ηθικά διλήμματα τζιαι πάντα διερωτάται αν είμαστε που την φύση μας καλοί τζιαι εν μετά που πελλανίσκουμεν τέλεια. εγώ νομίζω πως που την φύση μας το μόνο που μας κόφτει εν η επιβίωση μας εξού τζιαι φοούμαστε το ξένο (γιατί εν πιθανόν να μας κάμει κακό). Αλλά στες μέρες μας νομίζω λία πράματα εν ακριβώς ξένα, ιδίως άμαν μιλούμε για ανθρώπους. Επειδή σήμερα έχουμε όλα τα μέσα να επικοινωνήσουμε με τον άλλον τον άνθρωπο τον ξένο, τζιαι έχουμε την γνώση που το παρελθόν που λαλεί ότι το να επιτίθεσαι στο ξένο δεν έκαμε την κοινωνία να προκόψει. Τζιαι πες για την αγράμματη τη χ, ψ κυρία ή τον χ,ψ κύριο μου που δεν μιλά αγγλικά να συννενοηθεί με την σριλανκεζού, τζιαι που δεν επήε πανεπιστήμιο να μάθει για τζίνα ούλλα τα κακά που επροκάλεσε ο 'φόβος προς το ξένο' να πω ντάξει, εν κκελλέ αγύριστη. Αλλά να θωρώ ανθρώπους νέους, γραμματιζούμενους, ιδεολόγους κατα τ' άλλα να συμπεριφέρονται λίο πολλά το ίδιο, εν κρίμα.