Μίαν άνοιξη παρακαλώ;

Ούτε να την εδιατάσσαμε την άνοιξη δαμέ. Σήμερα είδα που το παράθυρο μου φως από τις 7. Επετάχτηκα ίσια πάνω και εφόρεσα ένα χαμόγελο 5 μέτρα. Μετά εφόρεσα και τα ρούχα μου. 

Όλοι ήταν το ίδιο χαρούμενοι που ξημέρωσε άνοιξη σήμερα. Ακόμα και η κυρία καττινιέρισσα που όταν την ρωτώ How are you? την Δευτέρα σηκώνει το βλέμμα και μου λέει It's Μonday! (ντά ας πούμε). Κάθε Παρασκευή την θωρώ που καπαρτίζει και την ρωτώ Any fascinating plans for the weekend? Η απάντηση πάντα η ίδια: Yes! για να ρωτήσω What? για να μου πει: Sit around and do nothing! Πόσο ΔΕΝ την καταλαμβαίνω... Εγώ που ανυπομονώ να ρθει το Σ/Κ για να do something!  Αλλά έχει χάζι η καττινιέρισσα. Ξέρω ότι με συμπαθεί επειδή καθαρίζω το πιάτο μου μετά που τρώω. Είπε μου το.
  
Και πάμε πίσω στον καιρό που μας ήρθε παραγγελία μαζί με την εποχή. Τον εκτιμήσαμε τα μάλα επειδή η προηγούμενη βδομάδα ήταν μουντή, γκρίζα, κλαίουσα, και κρυαδερή. Μόλις σήμερα εξετρύπωσε ο ήλιος. Εχτές, Κυριακή, έβρεχε όλη μέρα. Αλλά εμείς οι hardcore επήαμε να μου παίξουμε και μάππα. Μετά γκου-χου γκου-χου, γκου-χου γκου-χου.  Αφού την μάππα όμως την ονειρεύομαι από την Δευτέρα, οι ψιχάλες θα μ'ενοχλήσουν την Κυριακή; We do something in weekends!

Προχτές, Σάββατο μας έριξε και χαλάζι, χώρια οι βροχές. Έπαθε και τροφική δηλητηρίαση ο ένας από τους 5 συγκατοίκους και εζητούσε κόκα-κόλα η ώρα 9 το πρωί. Εσείς ξέρετε την κόκα-κόλα να βοηθά σε οτιδήποτε και θα βοηθήσει και στην τροφική δηλητηρίαση; Η ώρα 9 το πρωί; Αλλά επήα να φέρω κόκα-κόλα και με 'πιασε το χαλαζούδι πάνω στο ποδηλατί. Επήρα όλη την διαδρομή στεκάμενη πάνω στα πετάλια να μεν βρέξω την φόρμα και ήταν η καθαρή μου.

Πάντως εψιλοανησύχησα με τούτην την δηλητηρίαση γιατί έχουμε ένα ποντικούι μεσ' το σπίτι (στην κουζίνα δηλαδή) και διερωτούμαι αν μπορεί να τρυπώνει και σε ερμάρια. Ήρθαν και μας έβαλαν κάτι ποντικο-παγίδες πλαστικές που τύφλα να' χουν μπροστά στην τσάκρα που έβαλε η γιαγιά μου. Αλλά ξέρω'γω ούτε την τσάκρα την εσυμπαθούσα. Προτιμώ να φύει που μόνο του το ποντικούι.

Έννεν ότι ανακατσιώ τζιαι πολλά. Έζησα σε πιο άσχημες συνθήκες υγιεινής. Αλλά ότι μισοανοιγμένα κουτιά με πορικά είχα στο ερμάρι μου έσυρα τα μεσ' τον κάλαθο αν τα θέλει το ποντικούι να τα πιάει που τζιαμέ.  Παράλληλα υποσχέθηκα στον εαυτό μου πιρογούθκια για την νύχτα.  Μετά που τους αγώνες Varsity του Σαββάτου και όταν οι υπόλοιποι επήαν να φαν με τα φουστάνια και τις γραβάτες τους ένα δείπνο των 30 λιρών εγώ επήα στους παρέες μου τους πολωνούς που έχουν μια σημαία να! στην βιτρίνα μπας τζιαι δεν καταλάβει κανένας το Polski Sklep τζιαι εγόρασα τα πιρόγι μου, την σουπούα μου, το κεφίρ μου τζιαι την κοφρεττούα μου για επιδόρπιο, έδωκα τις 3 λίρες μου, έβρασα 3 λεπτά τα πιρόγι, δύο λεπτά περίμενα την σούπα, έβαλα το Uzak (μην την χάσετε) να παίζει και έτσι αποχαιρέτησα σιγά σιγά τον Φεβράρη.

Έτσι λοιπόν... Με τα πιρόγι, το Uzak, λίη μάππα, λίο βήχα και ένα ήλιο παραγγελία εμπήκε και η άνοιξη του 2010. Η άνοιξη του '10.

Ευχές.