Friday, 13 November 2009

Προδότρια απο κούνια

Devrim Arabalari σημαίνει αυτοκίνητα της επανάστασης με το Devrim  να σημαίνει επανάσταση και το araba αυτοκίνητο. Τα τούρκικα που έμαθα ως τώρα θα μου επέτρεπαν να ξέρω το araba. To devrim θα το μάθω γιατί είναι σημαντικό όπως και να το κάνουμε το να ξέρεις τη λέξη επανάσταση σε μια γλώσσα. Η ταινία Devrim Arabalari είναι πρόσφατη, είναι εξαιρετική και την προτείνω. Το ηθικό δίδαγμα που άντλησα από αυτή είναι να γίνω επιστήμονας και όχι πολιτικός. Όχι ότι σκεφτόμουνα ποτέ το δεύτερο αλλά μπορεί να αξίζει να αρχίσω να σκέφτομαι σοβαρά το πρώτο.


Η φράση kounem tourkeroum δεν ξέρω τι σημαίνει. Νόμιζα ήταν τούρκικα αλλά υποψιάζομαι ότι είναι αρμενικά. Ξέρω ότι δεν σημαίνει αυτοκίνητα της επανάστασης. Ξέρω επίσης ότι δεν είναι ούτε ουδέτερη αλλά ούτε και θετική φράση επειδή πήγαινε παρέα με τις φράσεις  "you, bloody turk" και "όποιος τον υπερασπιστεί, είναι άξιος της μοίρας του". Ευρυγλωσσία: Τρεις φράσεις, σε τρεις διαφορετικές γλώσσες. Αθυροστομία: Τρεις φράσεις και οι τρεις απειλητικές, εξευτελιστικές, και τόσο αρνητικά χρωματισμένες (χωρίς να παίρνω και όρκο για την 3η).


Θυμάμαι να συναναστρέφομαι με αρκετούς αρμένηδες στην παιδική μου ηλικία. Θυμάμαι επίσης απίστευτες ώρες στις κερκίδες του Melkonian. Θυμάμαι και το σχολείο λίγο. Αυστηρό σχολείο, πάντα αυτή την αίσθηση μου προκαλούσε, αυτή της αυστηρότητας. Έμοιαζε και κάπως εγκαταλελημένο. Το αρμένικο σχολείο της Λευκωσίας θα έλεγα πως είχε κάποιες διαφορές με τα σχολεία που είδα μικρή και πήγα σαν μεγάλωσα. Το θυμάμαι καλά. Όπως συνεχίζω να θυμούμαι και τους αρμένηδες φίλους, τους οποίους ακόμα αναγνωρίζω και χαίρομαι σαν βλέπω. Μόνο καλές αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια, βλέπετε. Και για τους αρμένηδες επίσης, μόνο θετικές εμπειρίες, μόνο θετικές αναμνήσεις. Και γνώρισα αρκετούς: κυπρο-αρμένηδες, βουλγαρο-αρμένηδες, αρμενο-αρμένηδες, και πιο πρόσφατα εγγλέζο-αρμένηδες.


Ποτέ δεν θα φανταζόμουνα ότι μια μέρα θα με θεωρούσε κάποιος προδότρια και αγνώμων προς τους αρμεναίους. Καλά, εδώ δεν θα μπορούσα ουδέποτε να φανταστώ πως κάποιος θα με θεωρούσε προδότρια και εχθρό της ίδιας μου της ράτσας, αλλά αυτή η απορία μου πέρασε εδώ και καιρό. Από τότε νομίζω που αρνήθηκα να σχεδιάσω την ελληνική σημαία και η δασκάλα στραβομουτσούνιασε. Αλλά ΄ντάξει, για να είμαι ειλικρινής, τωρά που μεγάλωσα καμιά-δυο δεκαετίες από την μέρα του "όχι" (δεν σχεδιάζω την ελληνική σημαία), νομίζω μπορώ να καταλάβω το στραβομουτσούνιασμα. Η δασκάλα, ήταν αγνωίστρια της Ε.Ο.Κ.Α (Α' εννοείται). Είχε ιδανικά η γυναίκα και είχε και σύμβολα. Η ελληνική σημαία γι΄αυτήν ήταν σύμβολο. Και ΤΩΡΑ που το σκέφτομαι, ναι, οποιαδήποτε ιδανικά είναι σεβαστά, οποιαδήποτε σύμβολα είναι επίσης σεβαστά, αρκεί να μην χρησιμοποιούνται απλά για σκοπούς αντιπαραβολής. Αν μου έδινε χρωματιστά να την χρωματίσω σήμερα την γαλανόλευκη και να την ανεμίσω την 1η Απριλίου, πάλι θα αρνούμουν. Αλλά πιο ευγενικά.


Τώρα, η απορία μπορεί να μου πέρασε αλλά ο καημός όχι. Ρε, εγώ αγαπώ την Κύπρο. Και τους Κυπραίους. Γιατί μια ζωή δηλαδή, πρέπει να σε ακούω να με λες προδότρια; Και τώρα να γενικεύεται η προδοσία. Τώρα προδώνω και τους Αρμεναίους. Γιατί; Για λόγους που κυμαίνονται από το: προφέρεις και γνωρίζεις τι σημαίνει η ΤΟΥΡΚΙΚΗ φράση devrim arabalari, στο υποστήριξες τον (ΤΟΥΡΚΟ) εχθρό, και φυσικά στο έγινες φίλη με τον εχθρό, είσαι εχθρός μας. Και το μας δεν μας κανεί έγινε τώρα εμάς (βλ. Ε/Κ) και των Αρμεναίων. Για τ' όνομα του Θεού. Πόσο προδότης μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος.


Ο φίλος, Alexander Neo (με τους 1000 και φίλους στο Facebook) αν και πολύγλωσσος, δεν καταλάβει από λόγια. Θέλει πράξεις, θέλει συναίσθημα, θέλει πάθος. Οφθαλμόν αντί οφθαλμού. Να ζωστούμε τ' άρματα ή απλά να ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. Να τους τιμωρήσουμε ή εναλλακτικά να ΣΠΡΩΞΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΝ. Να τους επιτεθούμε ή εναλλακτικά ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΟΥΜΕ. Να επιμείνουμε ή εναλλακτικά ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ. Να πάρουμε ολόκληρη την Κύπρο πίσω ή εναλλακτικά ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ Τ/Κ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ Η ΚΑΘΕ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ "ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ". Είτε τα πιστεύεις αυτά ή εναλλακτικά...είσαι προδότης και της δικής σου κοινότητας και των αρμεναίων. Πόσο εύκολα γίνονται οι συσχετισμοί τούτοι... Πόσο εύκολοι είναι κάποιοι αφορισμοί και πόσο πληγώνει αυτή η μονοκονδυλιά, αυτή η ρετσινιά, του να'σαι προδότρια και μάλιστα...από κούνια

2 comments:

  1. Σχαίρουμαι άμα μαθαίνω τζαινούρκες λέξεις.
    Στο δημοτικό μετά που μας εδώκαν τα τετραδιάκια μας του δέν ξεχνώ, εγώ απορούσα αν εν παλιό το στόκ τζαι εμείνε τόσο πολυ που εννα δώκουν τζαι της γενίας μου.
    Στην πορεία αποδείχτηκε ότι εν πρέπει ούτε εμέις να ξεχνούμε κατι που εν εζήσαμε.
    Επίσης ανακάλυψα την σημασία της λέξης σύμβολα τζαι ήνταλως κρεμαλλιζουνται που πάνω τους οι ανθρώποι. Εδώκαν μας τζαι εμάς σημαιούες να χρωματίσουμε τζαι το σύμβολο της δημοκρατίας.
    Εγώ μπλέ τζαι πράσινο, έν ειχα.
    Έκαμα την ελληνική λιλά τζαι τα φύλλα ελίας κάτω που την ασπίδα, κότσινα.

    Το πόσο σχέσιμο έππεσε, ήταν απερίγραπτο, μόλις το έιδε η δασκάλα μου.
    "ΟΎΤΕ ΟΙ ΤΟΥΡΤΖΟΙ ΕΝ ΘΑ ΕΤΟΛΜΟΎΣΑΝ ΝΑ ΚΑΜΟΥΝ ΕΤΣΙ ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΠΑΣ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΜΑΣ.." τζαι δώστου πουρου-πουρου.

    Μετά που τόσα χρόνια, σκουντουφλώντας πότζι ποδά πας σε μαζοχιστικές/εθνικιστικές απόψεις, έδωκε πάνω μου διαδιχτυακά τζαι ο φίλος σου τον neo.

    Τζιαμέ αποδείχτηκε για ΑΛΛΗ μια φορά, ότι οι ανθρώποι έν αποκτίσαν ποττέ δική τους προσωπική κρίση τζαι ότι η μόνη άποψη που εκφράζουν, εν τζίνη της κυριάρχουσας ιδεολογίας.

    ReplyDelete
  2. χαίρε τράγε! ένα τζίτρινο, άτε πορτοκαλί και ένα πρασινούι μολυβούι εν εβρέθηκαν να σε απαλλάξουν που το πούρρου-πούρρου;

    Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ: Αυτή που κρίνει τι είναι σωστό και τι λάθος, αυτή που χωρίζει σε προδότες και πατριώτες και που ενίοτε, όπως λέει και ο φίλος σου ο Szasz (πρέπει να χάρηκες πολύ όταν τον ανακάλυψες, έτσι;) σε ψυχικά ασθενείς και μη.

    Τράγε, δεν νομίζω ότι είναι κυρίαρχη η συγκεκριμένη ιδεολογία στην οποία αναφέρεσαι. Απλά είναι πιο ηχηρή γιατί είναι συναισθηματικά φορτισμένη. Το πιο γερό της όπλο είναι ότι μπορεί να προκαλέσει το φόβο (εννά δεχτείς να έρτουν οι τούρτζοι ξανά, να βιάσουν τες γεναίτζιες, τα κοπελλούθκια μας, να μας πιάσουν ούλλους...).

    Φόβος, φόβος πολύς φόβος.

    ReplyDelete