Monday, 4 March 2013

Ρε Αγγλία, σαν να σε αδίκησα λίο

Άλλαξεν η μυρωθκιά του αέρα. Σαν να μου μύρισε χώμα που εβρέχτηκε για λίο, ίσως που την ομίχλη της νύχτας τζιαι μετά έδωσεν του ο ακόμα αδύναμος ήλιος της μέρας. Μπορεί να'ν τζιαι η μυρωθκιά που τα πρώτα λουλουδούθκια που εξεπροβάλαν που κάτω που τα γυμνά ΄κομα δέντρα. Μπορεί να΄ν η μυρωθκιά που το χώμα που αρκέψαν να το ανασκαλίζουν για να φυτέψουν ότι μπορεί να γιωρκήσει δαμέ. Μπορεί να΄ν τα ριφούθκια που μυρίζουν έτσι τωρά που γεννούνται. Μπορεί να΄ν τούτα ούλλα μαζί συνδυασμένα. Μπορεί τζιαι να'ν δική μου ψευδαίσθηση ότι εμυρίστηκα τον αέρα της άνοιξης. Εξάλλου, με το που μπήκα του χωρκού εμύρισα τον γνωστόν αέρα του χειμώνα, τον καπνό που τα τζάκια. Ακόμα εννεν άνοιξη δηλαδή, αλλά σαν να που άρκεψε να μπαίνει.

Εν για την Αγγλία που θελα να γράψω σήμερα, την χώρα που με φιλοξένησε τα τελευταία 4 χρόνια. Ήρτα ξένη, τζιαι εσυμπεριφέρτηκα σαν ξένη αφού σαν φοιτήτρια εν τζιαι ανάγκαζε με κανένας να ενσωματωθώ με κανένα σύνολο εκτός που την διεθνή κοινότητα των μεταπτυχιακών φοιτητών. Εν ένιωσα καν την περιέργεια να μάθω πολλά παραπάνω για τους Εγγλέζους τζιαι αρκέστηκα να αναπαράγω τα δικά μου τα στερεότυπα για τζείνους. Στερεότυπα για τους αθρώπους, για τη χώρα, για τον τρόπο ζωής, ακόμα τζιαι για τον τζιαιρό. Στερεότυπα που ούλλοι αναμασούμε. Θυμούμαι για παράδειγμα την πρώην συγκάτοικο μου να παραπονιέται σε κάποιον για τον τζιαιρό, ότι βρέσιει ούλλη μέρα, μια περίοδο που στην νότια Αγγλία εκτύπησε καμπανάκι για έλλειψη νερού που την ανομβρία.

Έτυχεν όμως φέτος να ταξιδέψω παραπάνω την χώρα, με το ποδήλατο, με το τρένο, με το λεοφωρείο. Έτυχεν να γνωρίσω παραπάνω Εγγλέζους. Εβρέθηκα επίσης να αφήνω πίσω την διεθνή πανεπιστημιακή κοινότητα, τζιαι να μετακομίζω σε ένα συντηρητικό εγγλέζικο χωρκούι με σημαίες της Βρετανίας στες αυλάες τζιαι παραδοσιακές πάμπς που εννεν αλυσίδες (για αλλαγή). Η συγκάτοικος μου εν Εγγλέζα. Η κομμώτρια μου εν Εγγλέζα (μιαν φοράν επήα δηλαδή ΄νταξει). Έτυχεν τωρά πρόσφατα να μείνω τζιαι σε θκυο σπίθκια εγγλέζων πάνω στο βορρά της Αγγλίας. Είχα την τύχη να κάμω τζιαι μάθημα σε ακρωατήριο που αποτελείτο κυρίως που Εγγλέζους. Παίζω αθλήματα με εγγλέζους. Πάω στο φάρμερς μάρκετ κάθε φτομάδα τζιαι εξυπηρετούμαι που Εγγλέζους. Έτυχε να εργοδοτούμαι που Εγγλέζους. 

Βασικά έπαψα να είμαι η ξένη φοιτήτρια που εν έσιει καμιάν επαφή με τους τόπακαες (εγγλέζους τζιαι μη). Τζιαι τωρά, μόλις τωρά που άρκεψα να λαλώ έναν αργό προκαταρτικό αντίο στην Αγγλία, εσυνηδειτοποίησα πόσον άφηκα τον εαυτό μου να αρκεστεί στα στερεότυπα που είχα για την χώρα τζιαι τους ανθρώπους, αντί να κάμω τζείνο το πράμα που πάντα μου άρεσκε να κάμνω όταν επήαιννα σε άλλη χώρα - να ανοίξω δηλαδή τα αυτιά μου τζιαι τα μάθκια μου τζιαι να αφαιθώ να μάθω. 

Επίσης νομίζω πως οι ίδιοι οι εγγλέζοι πολλές φορές αδικούν την χώρα τους, τζιαι τους εαυτούς τους γιατί μέσα που τον αυτοσαρκασμό τους υιοθετούν τα στερεότυπα που τους εκολλήσαν. Τζιαι ως συνήθως γίνεται, άμαν φτάσεις τζιαι εσωτερικεύσεις τούτα τα πράματα, αναλαμβάνει που τζιαμαί ή αυτοεκπληρούμενη προφητεία...

Έτσι, τωρά που εφτάσαν τζιαι ανοίξαν λίο τα 'φτια μου, τζιαι τα μάθκια μου, τζιαι τα ρουθούνια μου, εκατάλαβα πόσον αδίκησα την χώρα τζιαι τους αθρώπους της όι γιατί τους έκρινα αρνητικά, αλλά γιατί ποτέ εν εμπήκα στον κόπο να ψάξω αν όσα ήξερα για τζείνους ήταν αληθή.  Έτσι τωρά, μόλις τωρά που φκήκα που την βόλη, τζιαι τον λήθαργο, ένιωσα την αλλαγή στην μυρωθκιά του αέρα, αλλαγή που δεν ένιωσα ποττέ πιο πριν. Έτσι, τους τελευταίους μήνες θωρώ πιο συχνά τον ουρανό τζιαι ούλλα τζείνα τα αστέρκα που φαίνουνται να εν κολλημένα πάνω του άμαν ο αέρας φυσήσει τα σύννεφα να παν πιο τζει - εγώ που ενόμιζα ότι ο ουρανός της Αγγλίας απλά εννεν έναστρος. Έτσι τωρά επρόσεξα πόσο σκληρός εν ο βορράς της Αγγλίας, ο πρώην βιομηχανικός βορράς, ο λοφώδης, ο για πολλούς άνοστος, τζιαι ο όμως τόσον ενδιαφέρον βορράς της Αγγλίας. 

Μόλις τωρά επρόσεξα τούτη την εσωτερική πάλη που νιώθουν μέσα τους για παράδειγμαν οι παραδοσιακά εργατικοί, που τωρά βαστούνται, τζιαι που μπαίνουν στο δίλημμα αν θα στείλουν τα μωρά τους σε ιδιωτικό ή δημόσιο, τζιαι όταν επιλέξουν το πρώτο προσπαθούν με κάθε τρόπο να αντισταθμίσουν την πράξη τους. Μυρίζεσαι την ενοχή. Τωρά επρόσεξα τζιαι τους συντηρητικούς που εν νιώθουν την ίδιαν ενοχή αλλά που μερικά κοινωνικά θέματα που φαντάζουμαι αποτελούσαν πάντα κοκκινες γραμμές τους (έκτρωση, γάμοι ομοφυλοφίλων κοκ) αρκέψαν τωρά να γίνουνται αντικείμενο συζήτησης στις τάξεις τους. 

Μόλις το καλοτζιαίρι στους ολυμπιακούς ένιωσα την αγωνία που είσιεν ακόμα τζιαι ο εγγλέζος που αντιτίθετουν στο όλο πνεύμα των αγώνων, για το πως η χώρα του εφαίνετουν μέσα που τους αγώνες. Θυμούμαι που είπα στην καθαρίστρια του τμήματος για το ένα που τα νέα μετάλλια της Βρετανίας στους αγώνες τζιαι εκοίταξεν με με έναν ύφος σχεδόν ανακούφισης τζιαι είπεν μου 'μα πάμεν τα καλά, α? ως συνήθως εν είμαστεν πολλά καλοί'. Τζιαι έμεινα τζιαι εγώ να απορώ γιατί ενόμιζα μόνον οι κυπραίοι νιώθουμεν έτσι..

Ακόμα τζιαι τούτο το drinking culture το μαυρογέρημο, το πάω έξω με σκοπό να γίνω γάρος πριν περάσουν 5 λεπτά, που με τίποτε δεν εμπορούσα να το συνηθίσω, εψες τη νύχτα έγυρα πίσω στην καρέκλα μου τζιαι έμεινα να το παρατηρώ με αρκετόν ενδιαφέρον. Μιλούμεν άλλη φορά όμως για την εψεσινή τη νύχτα. Ήρτεν η ώρα να πάω να τζοιμηθώ. 

Monday, 28 January 2013

Comfortably numb

Ήταν τα γενέθλια μου τη Δευτέρα. Έκλεισα τα 28. Έχω πέντε άσπρες τρίσιες πασ'τα μαλλιά μου, τουλάχιστον που τζείνες που θωρώ. Οι τρεις είναι νεοαποκτηθείσες - κληρονομιά του προηγούμενου εξαμήνου. Ένα τραγούδι εστριφογύριζε μεσ'το νου μου τούντες μέρες ή ίσως τζιαι την ίδια την μέρα των γενθλίων μου, εν θυμούμαι. Το τραγούδι εν το Comfortably Numb των Pink Floyd. Λαλεί προς το τέλος: When I was a child, I caught a fleeting glimpse, out of the corner of my eye. I turned to look but it was gone. I cannot put my finger on it now. The child is grown - The dream is gone . I... Have become comfortably numb. 

Comfortably numb. Στριφογυρίζει πολλά μεσ΄το νου μου τούτη η φράση. 


Η συγκάτοικος μου έδωσε μου ένα δώρο πολλά απρόσμενο στα γενέθλια μου. Το δώρο ήταν έναν mp3 player. Το προηγούμενο mp3 player ήταν πάλε δώρο που τον φίλο μου τον Θέμη. Ήταν το παλιό του τζιαι έδωκεν μου το. Έκαμα τόση χαρά..! Ένα τέλειο μαυροπράσινο mp3 player που μου το φόρτωσε τζιαι με μουσική τζιαι άκουα πολλά συχνά. Άρεσκε μου πολλά. Έδωκε μου το τζιαι άνοιξη εγύριζε καλοτζιαίρι, τζιαι όπως επήα σπίτι που τον περίπατο μας έπεσα πασ'το κρεβάτι με το παράθυρο μισάνοιχτο έτσι που έρκετουν η δροσιούα της νύχτας που έπεφτε συνοδευόμενη που τες μυρωθκιές του καλοτζιαιρκού που μπαίνει τζιαι επάτησα το κουμπί να ανοίξει. Έτυχε το τραγούδι να ήταν το What a wonderful world που τον Armstrong. Ένιωθα πάρα πολλά ευτυχισμένη πρέπει να πω.

Κάτι έκαμα. εν το εφόρτισα για τζιαιρό τζιαι έμεινε σέκκος το μαυροπράσινο mp3 player.. Έκαμα πολύ τζιαιρό να το αντικαταστήσω. Τζιαι τωρά έχω ένα νέο mp3 player. Xρησιμοποιώ το full. Αρέσκει μου πολλά. Επρόσεξα όμως ότι η φράση comfortably numb στριφογυρίζει ακόμα μεσ'το νου μου. Τζιαι νομίζω εν κάτι, κάτι που κάμνω τζείνη την στιγμή που ακούω mp3 player που με κάμνει με να σκέφτουμαι ότι είμαι στ' αλήθκεια τζείνη την ώρα comfortably numb.  

Εν παράξενη η μουσική τζιαι η επίδραση που 'σει πάνω στον κόσμο. Εσκέφτουμουν πόσο μπορεί να διαφέρει η ακρόαση του ιδίου πράματος αναλόγως με το έννα μπου θέλει κάποιος την ώρα που ακούει μουσική. Όπως για παράδειγμα η heavy metal που μπορεί να θεωρείται full ψαγμένη, τζιαι να σου έσιει κάτι στοίχους που να σε παίρνουν τζιαι να σε φέρνουν ώσπου να τους καταλάβεις (αν τους καταλάβεις) αλλά που σε άλλες φάσεις μπορεί να γίνει μέσο παραλληρήματος, συλλογικού (βλ. hard rock φέστιβαλς) ή ατομικού. 

Σε μια διάλεξη που επαρακολουθούσα με θέμα τον 'εαυτό' τα hard rock festivals εδοθήκαν σαν παράδειγμα του απόλυτου losing (one's) self τζιαι που έσιει γενικά αρνητική χρειά σαν κατάσταση. Που την άλλη έχουμε καταστάσεις τόσο κοντινές σε τούτο το χάσιμο του εαυτού που τες λαλούμεν τωρά (χάρη στον Csikszentmihalyi ) flow. Πρόκειται βασικά για καταστάσεις παραγωγικής νιρβάνας κατά τες οποίες είναι κάποιος τόσο συνεπαρμένος με τζείνο που κάμνει που απλά αφήνεται. Τούτες έχουν θετική χρειά. 

Σε τούτες τες θκυο τες καταστάσεις εν που με κατεύθυνε η φράση comfortably numb. Που την μιαν έβαλε με σε βαθκιά σκέψη, σε μια φάση flow τζιαι που την άλλη απλά εμούθκιαζε με....Εν παράξενο να'χω τζιαι πάλε μουσική μεσ'τα αυτιά μου. Επεθύμησα την νομίζω..