Μια αμμαθκιά στην Κύπρο

Ήρτα πίσω Αγγλία Παρασκευή. Βρέχει ούλλη μέρα δαμέ - σχεδόν δηλαδή. Την Κυριακή που πήαμε να παίξουμε μάππα ήταν καλά. Στην Αγγλία είχε πρόσφατα μέχρι και τυφώνα. Και τούτο μετά που οι τοπικές αρχές επήραν μέτρα για την ξηρασία που επήε να φάει κυρίως την κεντρική και τη νότια πλευρά της χώρας.  Ακραία καιρικά φαινόμενα τα λεγόμενα.

Τέλοσπαντων εν για την Κύπρο που ήθελα να γράψω έσιει τζιαι που την προηγούμενη βδομάδα. Ώσπου να το πάρω απόφαση αρκέψαν οι εκλογές στην Ελλάδα και στη Γαλία και ήθελα τες νύχτες να θκιαβάσω λία πράματα για τις εκλογές που θ'άλλαζαν την Ευρώπη.  Τώρα να δούμε ένταλως θα αλλάξει η Ευρώπη.

Η Κύπρος πάντως άλλαξε τσας. Τα δέντρα έννεν τόσο πεθαμένα όσο το 2009, έχει ποδήλατα ενοικιάσεως όπως τζείνα που έσιει στο Λονδίνο, αλλα εν λίο ακριβούτσικη η χρέωση ή τελοσπάντων τζείνο που κατακρατούν που την κάρτα σου τζιαι εν λίο ζόρι. Πάντως είδα κάμποσους ανθρώπους να κινούνται με ποδήλατα δικά τους, σε στυλ ακόμα ρικριάτιον δηλαδή ή κατεβαίνω κάτω Λευκωσία με το ποδήλατο το Σάββατο (όπως έκαμα δηλαδή εγώ). Δεν ξέρω κανένα που να το κάμε μέσο μεταφοράς. Ακόμα. Τον πεζόδρομο του Στροβόλου που το 2004 τον επερπατούσαμε σε μια ώρα αλερετού συζητώντας το σχέδιο Ανάν και το πτυχίο ψυχολογίας τωρά επεκτείναν τον τζιαι που τες θκυο τες πλευρές. Μπόρεις να τον πιάσεις Λακατάμια να κατεβείς Γιώρκιον τζιαι πιο κάτω ΄κομα τζιαμαί που εν η Γλάδστωνος που κάτω.

Η πλατεία Ελευθερίας εμετακόμισε τζιαι η ιδέα που μάχουνται τωρά να υλοποιήσουν άρεσε μου. Τα Καλά Καθούμενα εχάσαν το μονοπώλιο της Φανερωμένης γιατί άνοιξε δίπλα ένα καφέ που το λαλούν Χαλαρά, αλλά αν κρίνω και που την ομοιότητα του ονόματος μάλλον για συνεργασία παρά για ανταγωνισμός μου μοιάζει. Επίσης ο Λεμονάρης πιάννει πολλά κίνηση (έπιαννε πάντα?). Πάντως για τον Λεμονάρη τον πατέρα, δηλαδή τζείνον που άνοιξε το ζαχαροπλαστείο τζιαμαί άκουσα πολλά καλά πράματα που τη γιαγιά μου. Εππέσαμε πάνω του όταν εκάμναμε το οικογενειακό μας δέντρο το οποίο παρεμπιπτώντος 2 εβδομάδες επελεκούσαμε και ακόμα να το τελειώσουμε γιατί ελείφτηκα την κόλλα στο πλάτος. Τούτο συμβαίνει όταν οι ανθρώποι γεννοβολούν λείφκεσε την κόλλα αλλά πληθαίνουν οι ιστορίες!

 Α! Επίσης έπιασε η ΑΕΛ το πρωτάθλημα.

Τωρά πάμε από τη νότια πλευρά στη βόρεια (άλλως κατεχόμενα). Επήα στην ξενάγηση που εδιοργάνωσε ο Άστρα με την Μαραγκού στην παλιά Λευκωσία. Δεν είδα τίποτε καινούριο, τζιαι δεν άκουα την Μαραγκού γιατί δεν ακούετουν που τον πολύ τον κόσμο. Αλλά έκαμεν μου εντύπωση ο πολύς ο κόσμος. Κάποιοι όπως τζιαι γω εξέραν τις περιοχές να μεν πούμε παθκιά παθκιά, αλλά καλά.  Είσιεν όμως άλλους που εγυρεύκαν την ευκαιρία ή ακόμα τζιαι το άλλοθι για να παν. Ήταν λίο αστείο που περπατούσαμε σαν τις τσουρούες, ένα τεράστιο μαντρί μεσ'τα στενοσόκακα της παλιά Λευκωσίας. Τουρίστες - άβολο πράμα δηλαδή. Αλλά εσυμφωνούσα με την Μαραγκού που λαλούσε πως για να θυμάσαι (αλλά τζιαι για να έχεις άποψη για κάτι λαλώ εγώ) πρέπει πρώτα να το γνωρίσεις. Ας εν τζιαι σαν τουρίστας. 

(Εξέχασα να πω - έκαμεν μου τζιαι πολλή εντύπωση η συνειδητοποίηση ότι ο λόγος ύπαρξης της Λευκωσίας εν ο Πεδιαίος που εν κάτι που εν κοντά στο νου-  Απλα επειδή εν χείμμαρος, τζιαι επειδή επετύχαμε τζιαι χρόνια ανομβρίας είχαμεν'τον λίο γραμμένο τον Πεδιαίο).

Εν επήα εκτός Λευκωσίας στα κατεχόμενα, έτσι εν επρόσεξα τίποτε παραπάνω. Σύμφωνα με τη φίλη μου την Αισέ όμως αν επήαιννα που κάτω που το Πελλαπαις τζιαι έψαχνα το λίο θα εσυναντούσα το νέο σχολείο για τους ζάμπλουτους - το EんG利shSS著おLおFKYレニ亜（ππά έφκαλε μου το Ιαπωνέζικα, να το πω στα ελληνικά. Αγγλική Σχολή Κερύνειας, που εχτίστηκε με λεφτά του πασίγνωστου από την πόλιτεκ μεγιστάνα Ασίλ Ναδίρ, μαφιόζου πρώτης τάξης, που'χει τα μέσα με κάτι συντηρητικούς πολιτικούς της Αγγλίας τζιαι εκατάφερε τζιαι σκαπούλαρε τζιαι που τη φυλακή. Επίσης σύμφωνα με την ίδια πηγή (δηλαδή τη φίλη μου την Τουρκού-κύπρια) οι Τ/Κ μπαίνουν σε αληθινό δίλημμα του αν θα στείλουν τα μωρά τους σε δημόσιο ή ιδιωτικό είτε ποτζεί είτε ποδά. Γιατί όχι δημόσιο ρωτώ εγώ. Γιατί εγεμώσαν με μωρά των εποίκων τα δημόσια λαλεί.Ήβρα το λίο ρατσιστικό, τζιαι τζείνη το ίδιο, αλλά οκ εν ποτζείνα που λαλείς πάμε πάρακατω, τζιαι καλλίτερα να μεν κρίνουμε τους άλλους για πράματα που μπορεί να κάμνουμεν οι ίδιοι μετά.  

Α! Κάτι άλλο ενδιαφέρον. Για τον Ασίλ Ναδίρ. Παρόλο που απ΄ ότι δείχνουν τα πράματα εν ένα λέσιη, ήταν κάποτε η μεγάλη ελπίδα των Τ/Κ για εργοδότηση, για οικονομική ανάπτυξη τζιαι τα γνωστά. Έκαμνε δηλαδή πλάνα να επεκτείνει την δράση του στην Κύπρο ιδίως στην τουριστική βιομηχανία εντ ρούμορς χάτ ιτ ότι ήταν να ανοίαν μπόλικες δουλειές. Γι αυτό τζιαι είσεν ανθρώπους που αντί να παν να σπουδάσουν τζείνο που τράβαν η καρκιά τζιαι η κλίση τους επηαίνναν κάτι ξενοδοχειακά, κάτι τουριστικά, για να πιάν δουλειά στον Νασίλ. Ε μετά εμπήκε φυλακή. Τζιαι εμείναν ούλλα βουνάρι...

Ήθελα να γράψω τζιαι για το μπάφερ ζόουν που έγινε πλέον μια επίσημη τρίτη ζώνη στην Κύπρο. Εν καλά που απέκτησε λίην ζωή κατά περιοχές τζείνη η νεκρή έκταση. Εννα γράψω όμως άλλη φορά για την τρίτη ζώνη.

Πάσχα στο χωρκό (Αγγλία)

Το Εγγλέζικο Πάσχα επέρασα το στης Σύλβιας που εμαείρεψε αρνί για τους κανονικούς τζιαι βραστά λαχανικά για τους άλλους. Α!Τζιαι πατάτες ψημένες στο ζωμό του αρνιού. Απορώ τι κάμνουν οι βετζιετέριαν σε έτσι περιπτώσεις.

Έσιει τζιαιρό να περάσω το Ορθόδοξο Πάσχα στην Κύπρο τζιαι εσυνηδειτοποίησα ότι επεθύμησα το λίο επειδή το Πάσχα στην Κύπρο, αρέσκει μου. Αρέσκει μου που τα εσπεριδοειδή μυρίζουν παντού, αρέσκει μου που κάμνουν τες φλαούνες το πρωί τζιαι τα κουλλουρούθκια τζιαι μυρίζει η γειτονιά. Αρέσκουν'μου τζιαι τα νηστίσιμα τα φαγιά. 

Αρέσκει μου τζιαι η εκκλησία (γουελ, το κοινωνικό κομμάτι) αλλά τζιαι επειδή η μεγάλη βδομάδα εσιει μια υπόθεση, έσιει δράμα πολύ, εν σάντα τζιαι θωρείς ταινία, την οποία  μπορείς να δεις ούτως ή άλλως τωρά που το σκέφτουμαι, αφού τηβ δείχνει η τηλεόραση με τον Χριστό τον ξανθό τον γαλανομάτη.. 

Αρέσκει μου η Μ. Πέμπτη που τον τζιαιρό που ήμουν μιτσιά γιατί επήαιννα στην εκκλησία της ενορίας του Αγ. Γεωργίου και ήταν μεγάλη χαρά όταν οι σταυροί που τις εκκλησίες του Αγ. Γεωργίου και του Αγ. Παύλου εσυναντιούνταν στο κέντρο του δήμου. Μεγάλη χαρά γιατί έβρισκα ούλλους μου τους φίλους και τις φίλες που το σχολείο που οι παραπάνω επηαίνναν στην ποτζεί την εκκλησία.

Την Μ. Παρασκευή επήαιννα εκκλησία για να ακούσω το η ζωή εν τάφω γιατί ακόμα και σήμερα βρίσκω τον πολλά ωραίον ύμνο. Επίσης, άρεσκε μου τζιαι η προσοχή τζιαι η φροντίδα που είχαν πάνω τους οι επιταφίοι τους οποίους εγυρίζαμε να δούμε το απόγευμα, με όλον τον θηλυκό πληθυσμό της οικογένειας. 

Αρέσκει μου τζιαι η Ανάσταση πολλά έχω να πω. Αρέσκει μου που ακόμα διούμε γυρώ της εκκλησίας να έβρουμε παρέες που τα παλιά, αρέσκει μου που πάμε οικογενειακώς και ας μην είμαστε τζιαι πολλά της εκκλησίας, αρέσκει μου που πάμεν τζιαι ερκούμαστεν στην εκκλησία περπατητοί με τον παπά μου τζιαι στο δρόμο θωρούμε γειτόνους. Πιο λίο που ούλλα αρέσκει μου η αυκολέμονη τζιαι το κεφαλάκι του αρνιού που τρώμε το πρωί του Πάσχα έχω να πω - τούτο το κομμάτι δεν το πεθύμησα. 

Νομίζω εσιει τρία χρόνια να πάω Κύπρο το Πάσχα - εψές έτυχε τζιαι έγινε τζιαι εβρεθήκαμε με τους υπόλοιπους, χριστιανούς, άθεους, αγνωστικιστές, ατοποθέτητους επί του θέματος τζιαι επήαμε στην ορθόδοξη εκκλησία του χωρκού δαμέ. 'Ηταν πολλά ωραία, έτσι που ανταλλάσσονταν τα Χριστός Ανέστη, Χριστός βοσκριέσε (αλά βουλγάρικα), Χριστός ανβιάτ (ρουμάνικα) ανεξάρτητα που το αν το πίστευκες ή αν δεν το επίστευκες το ότι ο Χριστός υπήρξε, ή το αν ο Χριστός ανστήθηκε. Ήταν ωραία που προσπαθούσαμε να μεν μας σβήσει το τζιαιρί ώσπου να πάμε σπίτι τζι ας λαλείς εν πελλάρες τούτα ούλλα ότι εννα σου φέρει καλή τύχη αν καταφέρεις να κάμεις με τον καπνό του το σήμα του σταυρού στην εξώπορτά σου. Νομίζω πως ανάμεσα στην παρέα μας, όποια τζι αν ήταν η στάση μας προς τη θρησκεία, η πρόθεση ήταν καλή. Ανεξάρτητα με το αν το επιστεύκαμε ή το πόσο επιστιστεύκαμε, ούλλοι ενιώθαμε την ανάγκη να ανταλλάξουμε ένα θετικό μήνυμα, μιαν ευχή. Τζιαι ήταν ωραία - ήταν πολλά ωραία.