Έγιναν τζιαι γίνουνται πολλά τον τελευταίο τζιαιρό. Όϊ πως σταματά ποττέ ο κόσμος να κινείται. Αλλά κάτι που ετράβησε πολλά την προσοχή μου ή μάλλον μια κυρία που τράβησε πολλά την προσοχή μου τις τελευταίες μέρες είναι η Daw Aung San Suu Kyi - σύμβολο της δημοκρατίας στην Μπούρμα (άλλως Μιανμάρ) - σύμβολο τζιαι των non violence resistance movements ανά το Παγκόσμιο έτσι όπως επάτησε στις διδαχές του Γκάντι τζιαι στες πράξεις του Λούθερ Κινγκ για να οργανώσει τες ειρηνικές διαμαρτυρίες κατά της δικτατορίας του στρατού στην Μπούρμα. Άσχετο το αν συμφωνεί κανένας με την ιδέα τούτων των κινημάτων (κάποιοι
βρίσκουν'τα πολλά ειρηνικά: κάποιες φορές η βία θέλει βία θα λάλεν
κάποιος), αξίζει τον κόπο να την ακούσει κάποιος να τοποθετείται.
΄Νταξει η ιστορία της εν εκπληκτική αλλά τζιαι η ίδια σαν πλάσμα τζίζει πλευρές της ανθρώπινης φύσης και κυρίως του πνεύματος που για πολλούς που μας μπορεί ναν δύσκολο να συλλάβουμε. Ίσως το πιο αναζωογονητικό που ούλλα είναι ο αέρας της Ασίας που κουβαλά που αντανακλά στη μικροσκοπική της φαινομενικά εύθραυστη φιγούρα που συνοδεύεται που πνεύμα πολλά λιότερο εύθραυστο, εμφανώς ευγενικό ταμπεραμέντο αλλά τζιαι σκληρό ταυτόχρονα. Αέρας της Ασίας τζιαι στα λόγια της. Λαλεί στην ομιλία της που έκαμε για το Νόμπελ Ειρήνης που παρέλαβε πριν μερικές μέρες στο Όσλο μετά που 21 χρόνια:
a positive aspect of liviing in isolation was that I had ample time in which to ruminate of the meanings of words and precepts that I had known and accepted all my life. As a buddhist I'd heard of dokkha generally translated as suffering since I was a small child [...] It was only during my years of house arrest that I got round to investigating the nature of the 6 great dokkha. These are: to be conceived, to age, to sicken, to die, to be parted from those one loves and to be forced to live with those one does not love. I examined each of the great sufferings not in a religious context but at the context of our everyday ordinary life.
Ακούοντας το τούτο εθθυμήθηκα το βιβλίο του Φράνκλ Τhe meaning of life το οποίο εθκιάβασα πριν τζιαιρό. Εν πράμα θαυμάσιο το πως ένας άθρωπος μπορεί να είναι ελεύθερος σε συνθήκες απόλυτης καταπίεσης τζιαι φυλάκισης (o Frankl στο στρατόπεδο συγκέντρωσης η Suu Kyi κλεισμένη και λογοκριμένη σπίτι της) όταν καταφέρει να κρατήσει το πνεύμα του ελεύθερο. Ο Φρανκλ είπε για το νόημα της ζωής, ο Φρόμμ για το φόβο για την ελευθερία (fear of freedom) τζιαι η Aung San Suu Kyi για την απελευθέρωση που τον φόβο Freedom from Fear.
Τέλοσπαντων, όποιος ενδιαφέρεται να θκιαβάσει παραπάνω για την Aung Suu Kyi, πηγές μπόλικες. Απλά δαμέ βάλλω ενα λινκ για την ομιλία της που έκαμε πριν λίες μέρες στη Νορβηγία όπου επαρέλαβε τον Νόμπελ Ειρήνης:
αλλά τζιαι ένα λινκ που την ομιλία της στην Οξφόρδη όπου την αναγόρευσαν σε επίτημη διδάκτορα νομικής νομίζω.
Το σημαντικό σημείο που την επίσκεψή της στην Οξφόρδη ήταν η επιστροφή μετά που 20 χρόνια στον τόπο που έζησε για παραπάνω που 20 χρόνια πρώτα σπουδάζοντας και μετά αναγιώνοντας τα δυο της παιθκιά τα οποία απέκτησε με τον ακαδημαϊκό Μάικλ Άρις ο οποίος επέθανε που καρκίνο όταν η ίδια ήταν υπό περιορισμό. Η επιστροφή στον τόπο όπου έζησε ευτυχισμένα χρόνια, όπως λαλεί τζιαι η ίδια, πρέπει να'ταν πολλά συναισθηματική.
Δαμέ λοιπόν
να μιλά, φορτισμένη αλλά δυνατή, τζιαι τόσο συγκεντρωμένη στο να περάσει τα μηνύματα που θέλει για τη χώρα της.
